Δευτέρα 24 Απρίλη 2023, 18:00, ΑΣΟΕΕ
∗Προβολή βίντεο με τη μάχη στο Σεντ Σολίν ενάντια στις μεγαδεξαμενές νερού και με στιγμιότυπα από την πολύμηνη εξέγερση σε όλη τη χώρα
∗Επικοινωνία με συντρόφισσες/συντρόφους του Σερζ (σε κώμα από τις 25 Μαρτίου, αποτέλεσμα της ρίψης εκρηκτικής χειροβομβίδας στο κεφάλι από τεθωρακισμένο όχημα της στρατοχωροφυλακής)
∗& μέλη της οργάνωσης ελευθεριακών κομμουνιστών (OCL)
∗Προτάσεις για δράσεις αλληλεγγύης
συντρόφισσες/οι του Σερζ, αλληλέγγυες/οι σε εξεγερμένες/ους, τραυματισμένες/ους, φυλακισμένες/ους
[Το κείμενο της αφίσας]
Ο κεραυνός των Κίτρινων Γιλέκων με την ορμή και την ευρηματική αποφασιστικότητά τους, έδειχνε από το 2018 ήδη ότι “πρόκειται για ένα κίνημα που φέρει εντός του την υπέρβαση, το οποίο, ακόμη κι αν υποχωρήσει, θα έχει διασπείρει αυθόρμητα και υπόγεια την εξέγερση της καθημερινής ζωής και μια άνοιξη που θα ανθίζει όλες τις εποχές”, έγραφε ο Ραούλ Βανεγκέμ, όταν όλο το πολιτικό φάσμα, δεξιό και αριστερό, το περιφρονούσε ως παρείσακτο και άξεστο.
Και πράγματι. Η τρέχουσα εξέγερση ενάντια στην κυριαρχία της οικονομίας επί της ζωής, η μεγαλύτερη σε διάρκεια, μαζικότητα και πυκνότητα μετά το Μάη του 1968, ανανεώνει την ίδια πρακτική αυτονομίας και άμεσης δράσης σε εκατοντάδες πόλεις και “αόρατα” προάστεια της χώρας για πάνω από τρεις μήνες: δυναμικές διαδηλώσεις εκατομμυρίων της τάξης των εργαζομένων αλλά και όλων των ηλικιών, επαναλαμβανόμενες διακλαδικές απεργίες, αποκλεισμοί δρόμων, διυλιστηρίων, ενεργειακών υποδομών, λιμανιών, μέσων μαζικής μεταφοράς και εργοστασίων, πυρπολήσεις κρατικών υπηρεσιών, εμπορικών κέντρων και συσσωρευμένων σκουπιδιών, καταλήψεις πανεπιστημίων και λυκείων, ημερήσιες και νυχτερινές αιφνιδιαστικές πορείες, αύξηση των απεργιακών ταμείων, των πρωτοβουλιών αλληλεγγύης και των οργανωμένων ή/και χαοτικών συγκρούσεων με τη στρατοχωροφυλακή.
Δώδεκα κυλιόμενες κινητοποιήσεις-παρελάσεις του διασυνδικαλιστικού συντονιστικού, με τις ηγετικές του ομάδες να ζητούν την απόσυρση της αντιμεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος, κατ’ εξαίρεση χρήση του άρθρου 49.3 από τον “βασιλέα” πρόεδρο Μακρόν, ελλείψει πλειοψηφίας στην εθνοσυνέλευση, κτηνώδης κρατική καταστολή της κινητοποίησης 30.000 αγωνιστ(ρι)ών ενάντια στις μεγαδεξαμενές νερού στο Σεντ Σολίν την 25η Μαρτίου, εκατοντάδες σοβαρά τραυματίες και δύο σύντροφοι σε κώμα, με τον Σερζ να εξακολουθεί να μάχεται για τη ζωή του.
Μια ολοκληρωτική δικτατορία του χρήματος, η “Μακρονία” και τα αφεντικά της, ταπεινώνουν, τρομοκρατούν, ακρωτηριάζουν και ρημάζουν με τα υπερεξοπλισμένα και στρατιωτικοποιημένα σώματα της αστυνομίας που συνιστά τον τελευταίο βραχίονα που της επιτρέπει να υπάρχει.
Όμως ένα τεράστιο, χαρούμενο και οργισμένο πλήθος, που δεν έχει ανάγκη από καμία πολιτική σέκτα και κανένα συνδικαλιστικό Λεβιάθαν, δεν αρκείται σε καλύτερες συνθήκες επιβίωσης, γυρίζοντας πίσω στη δουλειά, στο σχολείο και στα γραφεία ανεργίας, ασφυκτιά στην προοπτική της καπιταλιστικής λερναίας ύδρας.
Ως εδώ! Δε θα ήταν κι άσχημη μια επανάσταση από τα κάτω!
Leave a Reply