[Πρώτο κείμενο]
“Ασφαλείς ζώνες”: τεχνολογίες γενοκτονίας των Παλαιστίνιων από το λεγόμενο κράτος του Ισραήλ
Ο καθορισμός “ασφαλών περιοχών” στη Γάζα επιτρέπει στον ισραηλινό στρατό να εκτελεί πιο αποτελεσματικά εγκλήματα πολέμου και στη συνέχεια να τα αρνείται.
“Αυτή η εκκένωση γίνεται για τη δική σας ασφάλεια“, δήλωσε ο ισραηλινός στρατός στις 13 Οκτωβρίου, όταν διέταξε 1,1 εκατομμύρια Παλαιστίνιους στη βόρεια Γάζα να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Χιλιάδες άκουσαν την προειδοποίηση και κατευθύνθηκαν προς το νότο αλλά η πραγματικότητα ήταν ότι βομβαρδίζονταν σκόπιμα τόσο καθ’ οδόν όσο και κατά την άφιξή τους.
Η μαζική εντολή εκκένωσης ήταν μόνο το εναρκτήριο λάκτισμα μιας σειράς ανακοινώσεων και “νόμιμων” τεχνολογιών που ανέπτυξε ο ισραηλινός στρατός και η νομική του ομάδα προκειμένου να οργανώσει τις επιθέσεις κατά του παλαιστινιακού πληθυσμού και να τις καλύψει με μια συσκοτιστική αφήγηση περί τήρησης του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.
Οι θανατηφόρες “ανθρωπιστικές προσπάθειες” του Ισραήλ
Τον Νοέμβριο, ο ισραηλινός στρατός, λίγο μετά την έναρξη της χερσαίας επίθεσής του, χαρακτήρισε την κύρια οδό βορρά-νότου της Γάζας – την οδό Σάλαχ Αλ Ντιν – ως “ασφαλή διάδρομο”. Οι δυνάμεις κατοχής μοίρασαν έναν χάρτη με το πέρασμα εκκένωσης, υπογραμμίζοντας την “ανθρωπιστική τους προσπάθεια” για την προστασία των αμάχων. Αλλά από τότε, η κύρια οδική αρτηρία της Γάζας έχει μετατραπεί σε διάδρομο φρίκης, όπου Παλαιστίνιοι βομβαρδίζονται “τυχαία”, εκτελούνται, εξαφανίζονται βίαια, βασανίζονται και ταπεινώνονται (1).
Στο μεταξύ, ο ισραηλινός στρατός συνέχισε να βομβαρδίζει την περιοχή νότια της κεντρικής Γάζας, την οποία είχε επανειλημμένα ανακηρύξει “ασφαλή περιοχή” όπου οι Παλαιστίνιοι από το βορρά θα μπορούσαν να αναζητήσουν ασφάλεια.
Όταν στα τέλη Νοεμβρίου, ο απολογισμός των νεκρών του πολέμου έφτασε τους 15.000 Παλαιστίνιους (2), πολλοί από τους οποίους ήταν άμαχοι που σκοτώθηκαν στις “ασφαλείς ζώνες”, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών προσπάθησε να αποκρύψει την υποστήριξή της στην αδιάκριτη στοχοποίηση αμάχων από το Ισραήλ με ένα προσχηματικό αίτημα για “επέκταση” των λεγόμενων ασφαλών περιοχών. Έτσι, ο ισραηλινός στρατός απάντησε με την εισαγωγή ενός νέου “ανθρωπιστικού εργαλείου”: το σύστημα πλεγμάτων εκκένωσης (3). Δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έναν χάρτη με σχεδιασμένα πλέγματα ο οποίος χώριζε τη Λωρίδα της Γάζας σε 600 τετράγωνα και υποδείκνυε ποιες περιοχές έπρεπε να “εκκενωθούν” και ποιες ήταν “ασφαλείς”.
Αντί να αυξήσει τις περιοχές ασφαλείας για τους αμάχους, το σύστημα που αναπτύχθηκε – ενώ στη Γάζα είχε επιβληθεί από τον ισραηλινό στρατό η διακοπή κάθε μορφή επικοινωνίας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί ο πληθυσμός να δει οποιοδήποτε μήνυμα στο κινητό του ή στο διαδίκτυο – αύξησε το επίπεδο του χάους και του θανάτου.
Περιοχές που είχαν προηγουμένως χαρακτηριστεί ως ασφαλείς, όπως οι πόλεις Χαν Γιουνίς και Ράφα, μετατράπηκαν σε αστικά πεδία μάχης και προσχεδιασμένες παγίδες θανάτου (4). Έτσι, το Ισραήλ διέταξε τους Παλαιστίνιους αμάχους στις περιοχές αυτές να φύγουν και πάλι προς νέες “ασφαλείς ζώνες”. Αλλά οι περιοχές στις οποίες το σύστημα πλεγμάτων εκκένωσης έλεγε στους Παλαιστίνιους να φύγουν, έγιναν αμέσως στόχος του ισραηλινού στρατού (5).
Τον Δεκέμβριο, μια έρευνα της βορειοαμερικανικής εφημερίδας New York Times αποκάλυψε ότι κατά τη διάρκεια του πρώτου ενάμιση μήνα του πολέμου, το Ισραήλ “χρησιμοποιούσε συστηματικά μια από τις μεγαλύτερες και πιο καταστροφικές βόμβες του σε περιοχές που χαρακτήριζε ασφαλείς για τους αμάχους“. Οι βόμβες των δέκα τόνων που κατασκευάστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και έπεφταν στις ασφαλείς ζώνες αποτελούσαν “μια διάχυτη απειλή για τους πολίτες που αναζητούσαν ασφάλεια σε όλη τη νότια Γάζα“(6).
Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει επανειλημμένα επαινέσει το Ισραήλ για τις “προσπάθειές” του να προστατεύσει τους αμάχους.
Οργάνωση γενοκτονικής βίας
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, τόσο στις Συμβάσεις της Γενεύης όσο και στα Πρόσθετα Πρωτόκολλα, οι ασφαλείς ζώνες πρέπει να αναγνωρίζονται σε συμφωνία μεταξύ των μαχόμενων μερών. Ωστόσο, στις συγκρούσεις, αυτό συμβαίνει σπάνια και οι ασφαλείς ζώνες – και οι “νόμιμες” τεχνολογίες που συνδέονται με αυτές – μπορούν να γίνουν εργαλεία για την οργάνωση της βίας.
Η συγκέντρωση ανυπεράσπιστων αμάχων σε περιοχές που ορίζονται και οριοθετούνται σε έναν χάρτη ως προστατευόμενες, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να αξιοποιηθεί από τους επιτιθέμενους στο πεδίο της μάχης για να διαχειριστούν και να κατευθύνουν τη χρήση θανατηφόρας βίας.
Αυτό συνέβη στη Βοσνία, με τη διαβόητη “ασφαλή ζώνη” της Σρεμπρένιτσα. Η περιοχή θεσμοθετήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη το 1993 για να προστατεύσει τους Βόσνιους μουσουλμάνους που δέχονταν επίθεση, αλλά ο αφοπλισμός της ασφαλούς ζώνης τη μετέτρεψε σε εύκολη λεία για τις σερβικές δυνάμεις. Αρχικά εμπόδισαν την παράδοση ανθρωπιστικής βοήθειας στην περιοχή και στη συνέχεια συγκέντρωσαν και σφαγίασαν χιλιάδες μουσουλμάνους πολίτες (7).
Οι ασφαλείς ζώνες έγιναν θανατηφόρες και στην περίπτωση της Σρι Λάνκα, όπου η κυβέρνηση επέβαλε τη δημιουργία ζωνών ασφαλείας για τους Ταμίλ στις οποίες σκότωσε χιλιάδες αμάχους, ενώ κατηγόρησε τους Τίγρεις Ταμίλ ότι δήθεν χρησιμοποιούσαν τους πρόσφυγες που συγκεντρώνονταν στις ασφαλείς ζώνες ως “ανθρώπινες ασπίδες” (8).
Παρομοίως, στη Γάζα, το Ισραήλ επιβάλλει μονομερώς τι και πού είναι “ασφαλές” για τους Παλαιστίνιους αμάχους. Με τον τρόπο αυτό, χρησιμοποιεί το λόγο περί ασφάλειας και τις συναφείς “νόμιμες” τεχνολογίες του – προειδοποιήσεις, ασφαλείς ζώνες, ασφαλείς διαδρόμους, δίκτυα εκκένωσης – ως ένα θανατηφόρο εργαλείο για να εφαρμόσει την εθνοκάθαρση των διαφόρων περιοχών της επικράτειας που ορίζονται ως ασφαλείς ή μη ασφαλείς.
Οι περιοχές ή τα τμήματα των εδαφών που ορίζονται ως ασφαλή χρησιμεύουν για τη συγκέντρωση του εκτοπισμένου πληθυσμού και την καλύτερη διαχείριση των στρατιωτικών επιχειρήσεων καθώς και για τη δολοφονία αμάχων. Όπως το έθεσε ένας τίτλος του Reuters: “Το Ισραήλ διατάζει τους κατοίκους της Γάζας να φύγουν και βομβαρδίζει τα μέρη όπου τους στέλνει“.
Με άλλα λόγια, θέτοντας υπό εντολή εκκένωσης και ερημώνοντας τεράστιες εκτάσεις του εδάφους της Γάζας, το Ισραήλ συγκεντρώνει τον εθνοτικά εκκαθαρισμένο πληθυσμό σε συρρικνωμένες ζώνες, τις οποίες στοχοποιεί αμέσως μετά τον χαρακτηρισμό τους ως “ασφαλείς περιοχές”. Αυτό δείχνει μια σαφή πρόθεση για τον αφανισμό των Παλαιστινίων αμάχων μετά την εκτόπισή τους και αποτελεί ένα εργαλείο για να γίνει η εξόντωση πιο αποτελεσματική.
Σε υπερπληθυσμιακές περιοχές, όπως η Ράφα, με εξαιρετικά υψηλή πληθυσμιακή πυκνότητα λόγω της εισροής εκτοπισμένων από τη βόρεια και κεντρική Γάζα, μία και μόνο επίθεση μπορεί να σκοτώσει τεράστιο αριθμό ανθρώπων ταυτόχρονα.
Πέρα από την εξυπηρέτηση ενός ξεκάθαρου στρατιωτικού σκοπού, αυτή η νεκροπολιτική οικειοποίηση του ανθρωπιστικού καθήκοντος προειδοποίησης και δημιουργίας ασφαλών χώρων για τους αμάχους αποτελεί επίσης μέρος της νομικής στρατηγικής του Ισραήλ για να υπερασπιστεί το “κράτος” του από την κατηγορία ότι έχει διαπράξει εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Με την πρόσφατη αίτηση γενοκτονίας που υποβλήθηκε από τη Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής στο Διεθνές Δικαστήριο, η οποία κατηγορεί το Ισραήλ για πράξεις “που αποσκοπούσαν στην καταστροφή σημαντικού μέρους της παλαιστινιακής εθνικής, φυλετικής και εθνοτικής ομάδας” (9), υπάρχει αυξημένη επείγουσα ανάγκη για την ισραηλινή κυβέρνηση να προσπαθήσει να παρουσιάσει ότι τηρεί το διεθνές δίκαιο.
Το Ισραήλ πάντα προσπαθούσε να προσδώσει μια επίφαση νομιμότητας στα 75 χρόνια εθνοκάθαρσης και ερημοποίησης. Αλλά αυτή τη φορά η γενοκτονική δύναμη εξόντωσης που έχει εξαπολύσει έχει φτάσει σε τέτοια πρωτοφανή κλίμακα – θέτοντας 2,3 εκατομμύρια ανθρώπους σε συγκεκριμένο κίνδυνο θανάτου – που ο νομικός λόγος περί ασφάλειας δεν μπορεί να καλύψει την πλήρη αδιαφορία του για τον άμαχο πληθυσμό στη Γάζα.
Nicola Perugini,
λέκτορας διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, 6 Ιανουαρίου 2024
Σ.τ.Μ.
(1) Το βράδυ της 7ης Ιανουαρίου 2024,, μια γέφυρα που συνδέει την πόλη της Γάζας με το κέντρο της Γάζας βομβαρδίστηκε και καταστράφηκε. Πρόκειται για τον παραλιακό δρόμο που το Ισραήλ διέταξε να πάρουν οι άνθρωποι για να απομακρυνθούν προς τη νότια Γάζα. Οι ασταμάτητοι βομβαρδισμοί συνεχίζουν να πλήττουν τη νότια πόλη Ράφα της Γάζας. Στο μεταξύ, οι ισραηλινές μπουλντόζες βρίσκονται σε γεωργική γη δημιουργώντας μια “νεκρή ζώνη”, ενώ στριμώχνουν τους κατοίκους σε όλο και μικρότερη περιοχή της λωρίδας.
(2) Σήμερα ο αριθμός των δολοφονηθέντων Παλαιστινίων υπερβαίνει τις 23.000, ενώ περίπου 10.000 υπολογίζεται ότι βρίσκονται ακόμη κάτω από τα ερείπια.
(3), (4), (5) Για περισσότερα βλ. https://athens.indymedia.org/post/1627915/ Παλαιστίνη: Οι ιστορίες που δεν ξέρουμε πώς να πούμε
https://athens.indymedia.org/post/1627908/ Παλαιστίνη: επανάληψη αδυσώπητων βομβαρδισμών στη Γάζα/διαρκείς επιδρομές στη Δ. Όχθη
https://athens.indymedia.org/post/1628379/ Παλαιστίνη: απαγωγή βρέφους στη Γάζα από ισραηλινό αξιωματικό / Δολοφονία ηγετικών στελεχών της Χαμάς
(6) Διεθνώς απαγορευμένα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν από τον ισραηλινό στρατό στη Γάζα: – βόμβες BLU-113 & BLU-109 – βόμβες SDBS – βόμβες GBU-28 – πύραυλοι “Halber” – βόμβες καθοδηγούμενες με GPS με στόχο την καταστροφή υποδομών – λευκός φώσφορος – ανόητες μη καθοδηγούμενες βόμβες – “JDAM.
(7) Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα, κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη μεταξύ 1992 και 1995, αφορά τη δολοφονία περισσότερων από 8.000 Βόσνιων μουσουλμάνων ανδρών και αγοριών στην πόλη Σρεμπρένιτσα και γύρω από αυτήν.Οι δολοφονίες διαπράχθηκαν από μονάδες του Σερβικού Στρατού της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας (VRS) υπό τη διοίκηση του Ράτκο Μλάντιτς και παραστρατιωτικές ομάδες. Ας θυμήσουμε ότι σε αυτές τις ομάδες είχαν καταταγεί και κατακάθια από την ελλάδα. Το 2004, με ομόφωνη απόφασή του στην υπόθεση Εισαγγελέας κατά Krstić, το Εφετείο που εδρεύει στη Χάγη, έκρινε ότι η σφαγή των ανδρών κατοίκων του θύλακα συνιστούσε γενοκτονία, ένα έγκλημα του διεθνούς δικαίου. Στις αρχές του 2008, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία καταδίκασε σαράντα πέντε Σέρβους, δώδεκα Κροάτες και τέσσερις Βόσνιους για εγκλήματα πολέμου σε σχέση με τον πόλεμο στη Βοσνία και η απόφαση επικυρώθηκε επίσης από το Διεθνές Δικαστήριο. Η βίαιη μεταφορά και κακοποίηση 25.000 έως 30.000 γυναικών, παιδιών και ηλικιωμένων Βόσνιων μουσουλμάνων, που συνόδευσε τη σφαγή, κρίθηκε ότι συνιστά γενοκτονία. Αυτό στη διάρκεια τριών χρόνων. Στην Παλαιστίνη έχουν αρκέσει μόνο τρεις μήνες για τον ίδιο αριθμό δολοφονιών. Επιπλέον, εκτιμάται ότι 12.000-50.000 γυναίκες βιάστηκαν, κυρίως από τις σερβικές δυνάμεις, με τα περισσότερα θύματα να είναι Βόσνιες γυναίκες.
(8) Από το 1983 έως το 2009, οι Τίγρεις Ταμίλ, πολλοί από τους οποίους ήταν γυναίκες, αγωνίζονταν για ένα ανεξάρτητο κράτος στο βόρειο και ανατολικό τμήμα της Σρι Λάνκα, λόγω των συνεχών διακρίσεων και των βίαιων διώξεων από την κυβέρνηση της Σρι Λάνκα. Ο στρατός νίκησε τους Ταμίλ τον Μάιο του 2009, με τον αριθμό των νεκρών να υπολογίζεται σε περίπου 70.000, μετά από 26 χρόνια μαχών. Το κράτος της Σρι Λάνκα έχει κατηγορηθεί παγκόσμια για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ως αποτέλεσμα της διάπραξης εγκλημάτων πολέμου μέσω βομβαρδισμών αμάχων στόχων, χρήσης βαρέων όπλων, απαγωγών και σφαγών Ταμίλ της Σρι Λάνκα, καθώς και σεξουαλικής βίας.
(9) Στην 84σέλιδη αγωγή που κατέθεσε η Νότια Αφρική στο Διεθνές Δικαστήριο στις 29 Δεκεμβρίου, περιγράφει λεπτομερώς τις αποδείξεις για τη βαρβαρότητα που διαπράττεται στη Γάζα και ζητά από το Δικαστήριο να δηλώσει επειγόντως ότι το Ισραήλ έχει παραβιάσει τις ευθύνες του βάσει του διεθνούς δικαίου από τις 7 Οκτωβρίου. Το κατηγορεί για εγκλήματα πολέμου, μαζικές εκτοπίσεις και βομβαρδισμούς χωρίς διακρίσεις και λέει ότι υπάρχουν ενέργειες που συνιστούν γενοκτονία.
Το Ισραήλ έχει υπογράψει τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τη Γενοκτονία, οπότε πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη του την υπόθεση, αφού, από θεσμική άποψη, θα αποτελέσει πιθανότατα το σημαντικότερο μέσο διεθνούς πίεσης κατά του Ισραήλ, καθώς για την ισραηλινή κοινωνία για την οποία η γενοκτονία είναι μια πολύ σκληρή λέξη. Το ΔΔΔ λειτουργεί ελαφρώς διαφορετικά από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, καθώς η εντολή του καλύπτει όλα τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών. Και για το Ισραήλ είναι πολύ σημαντικό να αναγνωριστεί ως κράτος. Είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που μιλάει για το δικαίωμα ύπαρξης, ενώ κάθε άλλο κράτος αισθάνεται άνετα μέσα στα δικά του σύνορα.
[Δεύτερο κείμενο]
Μια δολοφονική μυθοπλασία: Οι ισραηλινοί χάρτες και η τεχνητή νοημοσύνη δεν σώζουν ζωές Παλαιστινίων
Η αφήγηση του Ισραήλ για “προειδοποιήσεις εκκένωσης” και “χτυπήματα ακριβείας” χρησιμεύει ως κάλυψη για τη γενοκτονία του στη Γάζα με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης.
Στις 2 Δεκεμβρίου, ο αραβόφωνος εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού Avichay Adraee δημοσίευσε έναν χάρτη της Γάζας, χωρισμένο σε πλέγματα αριθμημένων οικοδομικών τετραγώνων με οδηγίες προς Παλαιστίνιους που ζούσαν σε ορισμένες περιοχές να τις εκκενώσεις και να κατευθυνθούν στην πόλη της νότιας Γάζας Ράφα. Φυλλάδια που περιείχαν έναν κωδικό QR που παρέπεμπε στον χάρτη στην ιστοσελίδα του ισραηλινού στρατού ρίχτηκαν επίσης πάνω από τη Γάζα.
Η κίνηση αυτή έγινε ενώ ισραηλινά μαχητικά βομβάρδιζαν το νότιο τμήμα της Λωρίδας – που προηγουμένως είχε οριστεί ως “ασφαλής ζώνη” – δολοφονώνοντας εκατοντάδες Παλαιστίνιους μέσα σε 24 ώρες. Ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε με υπερηφάνεια ότι είχε πλήξει “400 στόχους”.
Στο μεταξύ, δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης αποκάλυψαν ότι η ικανότητα του ισραηλινού στρατού να εντείνει αυτό που αποκαλεί αεροπορικές επιδρομές “ακριβείας” έχει ενισχυθεί από ένα εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης (AI) που δημιουργεί “στόχους”.
Οι χάρτες, τα φυλλάδια, τα tweets, οι ισχυρισμοί περί στρατιωτικής τεχνολογίας “ακριβείας”, όλα αυτά τροφοδοτούν την αφήγηση ότι ο “πιο ηθικός στρατός στον κόσμο” φροντίζει να προστατεύει τους αμάχους στη Γάζα. Όμως, δεν πρόκεται για τίποτα περισσότερο από ένα προπαγανδιστικό τέχνασμα για να καλύψουν αυτό που πραγματικά συμβαίνει στο έδαφος – μια γενοκτονία με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης.
Ένα παιχνίδι χαρτών
Κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων μηνών βάναυσου πολέμου, το Ισραήλ κατέφευγε συνεχώς στη χρήση χαρτών “εκκένωσης” και προειδοποιήσεων που δημοσιεύονταν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καλώντας τους Παλαιστίνιους να εγκαταλείψουν ορισμένες περιοχές της Γάζας.
Ωστόσο, ο αυξανόμενος απολογισμός των νεκρών δεν παρέχει καμία απόδειξη ότι το Ισραήλ ενδιαφέρεται πραγματικά για τη ζωή των Παλαιστινίων αμάχων. Αυτό που το απασχολεί είναι οι αυξανόμενες καταδίκες στο εξωτερικό γι’ αυτό που οι νομικοί αποκαλούν γενοκτονία και η αυξανόμενη “δυσανεξία” από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μόλις πριν από αρκετές ημέρες, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν προειδοποίησε το Ισραήλ ότι έχει εβδομάδες, και όχι μήνες, για να ολοκληρώσει την εκστρατεία του στη Γάζα. Το αφεντικό του, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, έχει πλήρη επίγνωση της αυξανόμενης εγχώριας δυσαρέσκειας για τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τον πόλεμο, γεγονός που θα μπορούσε να του κοστίσει ψήφους στις προεδρικές εκλογές του επόμενου έτους.
Αυτό το “μήνυμα εκκένωσης” που έχει αναλάβει ο ισραηλινός στρατός απευθύνεται περισσότερο στο δυτικό κοινό, προσπαθώντας να κατευνάσει τους φόβους του για τον αριθμό των νεκρών αμάχων, παρά στους Παλαιστίνιους στη Γάζα. Το γεγονός ότι παρέχεται κυρίως σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης δείχνει ότι το κοινό στο οποίο απευθύνεται δεν είναι οι άνθρωποι στη Λωρίδα της Γάζας.
Ο ισραηλινός στρατός όχι μόνο διέκοψε την ηλεκτροδότηση της Γάζας, αλλά στόχευσε και κατέστρεψε το ήδη ευάλωτο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας, αφήνοντας έτσι τους περισσότερους κατοίκους σχεδόν χωρίς πρόσβαση στο διαδίκτυο.
Τα φυλλάδια που έπεσαν δεν αξίζουν ούτε το χαρτί στο οποίο τυπώθηκαν. Ο κωδικός QR σε αυτά είναι χρήσιμος μόνο αν υπάρχει ένα λειτουργικό τηλέφωνο με φορτισμένη μπαταρία και πρόσβαση στο διαδίκτυο. Οι ασυμφωνίες των διαφορετικών χαρτών που μοιράζουν οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν επίσης οδηγήσει σε πρόσθετη σύγχυση. Οι περιοχές που σημειώνονταν για στοχοποίηση με πορτοκαλί χρώμα δεν αντιστοιχούσαν καν με τους αριθμούς των οικοδομικών τετραγώνων τα οποία οι Παλαιστίνιοι διατάζονταν να εκκενώσουν.
Κατά συνέπεια, ο συνολικός αντίκτυπος των χαρτών ήταν να δημιουργήσουν “φόβο, πανικό και σύγχυση“, όπως εξήγησε σε ένα tweet η Melanie Ward, διευθύνουσα σύμβουλος της Ιατρικής Βοήθειας για τους Παλαιστίνιους. Επιπλέον, η λεπτομερής χαρτογράφηση και ο τεμαχισμός της Γάζας έχουν σχεδιαστεί για να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση της ακρίβειας και της προφύλαξης, αλλά οι εντολές εκκένωσης πίσω από αυτές αποδεικνύουν το αντίθετο.
Η Γάζα έχει έκταση 360 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 2,3 εκατομμύρια κατοίκους. Το μέσο μέγεθος καθενός από τα 620 οικοδομικά τετράγωνα του χάρτη είναι 0,58 τετραγωνικά χιλιόμετρα, που σημαίνει περίπου 3.700 κάτοικοι ανά οικοδομικό τετράγωνο. Το να ζητάς από δεκάδες τετράγωνα που ισοδυναμούν με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να μετακινηθούν δεν είναι καθόλου “ακρίβεια”. Πρόκειται για μαζική εκτόπιση που μεταμφιέζεται σε προστασία.
Η ψηφιακή φονική μηχανή του Ισραήλ
Εκτός από τη χρήση ψηφιακών χαρτών και κωδικών QR για να προσπαθήσει να αποδείξει στους συμμάχους του ότι ο στρατός του δεν είναι απερίσκεπτος, το Ισραήλ καυχιέται επίσης για τις στρατιωτικές τεχνολογίες “ακριβείας” που διαθέτει.
Μεταξύ αυτών είναι ένα οπλικό σύστημα τεχνητής νοημοσύνης με την ονομασία “Habsora” (“Το Ευαγγέλιο”), το οποίο μπορεί να εντοπίζει γρήγορα και αυτόματα στόχους, πολύ πιο γρήγορα από τις παλαιότερες μεθόδους. Αν σε προηγούμενες εκστρατείες βομβαρδισμού, ο ισραηλινός στρατός επέλεγε χειροκίνητα 50 στόχους την ημέρα, σήμερα το νέο σύστημα παρέχει 100.
Σύμφωνα με το περιοδικό +972, το όπλο αυτό έχει μετατρέψει τον ισραηλινό στρατό σε “εργοστάσιο μαζικών δολοφονιών”, εστιάζοντας περισσότερο στην “ποσότητα και όχι στην ποιότητα”. Το περιοδικό αναφέρει ότι οι ισραηλινοί στρατιώτες που χρησιμοποιούν το σύστημα στόχευσης με τεχνητή νοημοσύνη γνωρίζουν τον αριθμό των αμάχων που θα σκοτώσουν – εμφανίζεται στην κατηγορία “παράπλευρες απώλειες” στο αρχείο στόχου.
Ο ισραηλινός στρατός έχει κατηγοριοποιήσει κατώτατα όρια θανάτου αμάχων, που κυμαίνονται από πέντε έως εκατοντάδες. Η οδηγία “παράπλευρες απώλειες πέντε“, για παράδειγμα, σημαίνει ότι οι Ισραηλινοί στρατιώτες επιτρέπεται να σκοτώσουν έναν στόχο που θα σκοτώσει επίσης 5 αμάχους. Στο υψηλότερο όριο, “η ισραηλινή στρατιωτική διοίκηση ενέκρινε εν γνώσει της τη δολοφονία εκατοντάδων Παλαιστινίων αμάχων σε μια προσπάθεια να δολοφονήσει έναν μόνο κορυφαίο στρατιωτικό διοικητή της Χαμάς“, αναφέρει το περιοδικό +972.
Με δεδομένο ότι το Ισραήλ θεωρεί και τα περίπου 40.000-50.000 μέλη της ένοπλης πτέρυγας της Χαμάς στη Γάζα ως πιθανούς στόχους, αυτό σημαίνει ότι η “εξόντωση” του κινήματος θα συνεπαγόταν μαζική δολοφονία αμάχων. Αν χρησιμοποιήσουμε τις μικρότερες “παράπλευρες απώλειες με όριο τις πέντε”, η πιο συντηρητική εκτίμηση ανέρχεται σε 150.000 αμάχους.
Φυσικά, καθώς οι ηγέτες της Χαμάς που σκοτώνονται αναπόφευκτα αντικαθίστανται, εκατοντάδες ακόμη Παλαιστίνιοι θα δολοφονηθούν, καθώς το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης δημιουργεί περισσότερους νέους στόχους. Δεδομένου ότι η Χαμάς δεν μπορεί να ηττηθεί στρατιωτικά, το μόνο λογικό αποτέλεσμα αυτού θα είναι η αέναη δολοφονία ή η εκτόπιση όλων από τη Γάζα.
Ένα άλλο προβληματικό στοιχείο της τεχνητής νοημοσύνης είναι ότι αναπαράγει προκαταλήψεις στις οποίες έχει εκπαιδευτεί. Ιστορικά, το Ισραήλ έχει δείξει ελάχιστο σεβασμό για τη ζωή των αμάχων κατά τους βομβαρδισμούς του. Πρέπει να αναρωτηθεί κανείς σε ποιο βαθμό η μυστικοπαθής τεχνητή νοημοσύνη έχει μάθει να συνδέει οποιοδήποτε Παλαιστίνιο με έναν “τρομοκράτη της Χαμάς”, με βάση τη συμπεριφορά του ισραηλινού στρατού στο παρελθόν. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί είναι σε θέση να δημιουργήσει τόσους πολλούς νέους “στόχους” για να βομβαρδίσει.
Η προπαγάνδα της ακρίβειας
Το Ισραήλ αρέσκεται να επαίρεται για την ηθική του και τις δυνατότητες του σε χτυπήματα υψηλής τεχνολογίας και ακριβείας, κατά ειρωνικό αλλά και τραγικό τρόπο, ως μέσο υπεράσπισης έναντι των ισχυρισμών ότι επιτίθεται αδιακρίτως σε αμάχους και των ισχυρισμών για εγκλήματα πολέμου.
Αυτός ο χαρακτηρισμός της τεχνολογικής ανωτερότητας του ισραηλινού στρατού χρησιμοποιείται επίσης από τις ΗΠΑ προκειμένου να δικαιολογήσουν την “άνευ όρων” υποστήριξή τους στο Ισραήλ. Ο Μπλίνκεν, για παράδειγμα, έχει δηλώσει ότι “το Ισραήλ διαθέτει … έναν από τους πιο εξελιγμένους στρατούς στον κόσμο. Είναι ικανός να εξουδετερώσει την απειλή που θέτει η Χαμάς, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τη βλάβη σε αθώους άνδρες, γυναίκες και παιδιά“.
Όσο περισσότερο όμως οι ΗΠΑ και το Ισραήλ προωθούν την αφήγηση της τεχνολογικής του υπεροχής, τόσο περισσότερο ενισχύουν ένα στοιχείο νομικού κινδύνου. Όπως υποστηρίζει ο καθηγητής διεθνούς δικαίου Michael Schmitt, “όσο μεγαλύτερες είναι οι δυνατότητες ακριβείας ενός επιτιθέμενου, τόσο πιο επιτακτικός είναι ο χαρακτηρισμός μιας επίθεσης που πλήττει αμάχους ή μη στρατιωτικούς στόχους ως απερίσκεπτη“.
Με άλλα λόγια, ένας στρατός υψηλής τεχνολογίας έχει μεγαλύτερη υποχρέωση να προσπαθήσει να “αποδείξει” ότι δεν είναι απερίσκεπτος. Όσο περισσότερο το Ισραήλ και οι ΗΠΑ υπερηφανεύονται για την τεχνική υπεροχή του Ισραήλ, τόσο περισσότερο ο κόσμος αναρωτιέται γιατί σκοτώνονται τόσοι πολλοί άμαχοι.
Η μόνη απάντηση είναι ότι το Ισραήλ διαθέτει όπλα ακριβείας, αλλά εξακολουθεί να στοχεύει ανθρώπους αδιακρίτως. Έτσι, η εξελιγμένη τεχνολογία, αντί να εξυπηρετεί τον υποτιθέμενο σκοπό της ακρίβειας και της προφύλαξης, αντιθέτως χρησιμοποιείται ως όπλο μαζικής δολοφονίας και καταστροφής. Με άλλα λόγια, αυτό που βλέπουμε στη Γάζα είναι μια γενοκτονία με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης.
Marc Owen Jones, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Hamad bin Khalifa, 4 Δεκεμβρίου 2023
Leave a Reply